Jon Gooch dzieli swoją muzyczną wizję na dwa projekty. Nieco częściej wydaje swoje produkcje pod aliasem Feed Me, ale co jakiś czas wraca do swoich drum & bassowych korzeni i tworzy oraz występuje jako Spor. Jego wydawnictwa trafiały do takich katalogów, jak Shogun Audio czy Neosignal, a ostatnim razem zagrał na Audioriver po premierze swojego jedynego dotąd albumu pt. „Caligo”.

High Contrast to czołowy artysta sceny od kilkunastu lat. Był odpowiedzialny za muzykę na ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich 2012; współpracował z wieloma gwiazdami – od Underworld po DJ-a Fresha; grał na setkach festiwal; nagrał ponadczasowy mix Fabriclive i jest jednym z najbardziej wziętych remikserów w muzyce tancznej, co udowodnił przerabiając utwory od takich artystów, jak Adele, Duke Dumont, White Stripes, Kanye West i London Grammar.

Dorastał w Penarth, gdzie wciąż mieszka. Jest synem Paula ‚Legsa’ Barretta, niegdyś czołowego walijskiego promotora/agenta rock and rollowych artystów i człowieka, który odkrył Shakin’ Stevensa.

Historia Lincolna łączy się z filmem. Był ciężko chorym dzieckiem, z kaszlem i wieloma innymi dolegliwościami. Spędzał czas oglądając stare horrory, zrobił nawet film o zombie w wieku 10 lat z udziałem swojego ojca. Jego pierwsze muzyczne przygody wydarzyły się gdy był nastolatkiem i pełnił rolę MC dla punkowo-metalowego zespołu o nazwie 187. Próbował nawet swoich sił na imprezach MCing drum & bass, ale okazało się, że to nie była jego mocna strona. Zajmował się zarówno hip hopem, jak i brzmieniami drum & bass, a remiks DJ-a Zinca dla The Fugees jest utworem, który ma na niego wpływ do dziś.

Tuż przed ukończeniem studiów, Lincoln podpisał swój pierwszy kontrakt płytowy z Hospital Records, poświęcił się muzycei i „odłożył na półkę filmową”. Kolejne lata były wirem globalnych podróży, które ugruntowały jego wysoką pozycję na scenie. Return of Forever” z debiutanckiego albumu ‚True Colours’ z 2002 roku był przełomowym utworem, granym przez największe gwiazdy połamanych brzmiień – od Fabio, Hype’a po Andy’ego C. Był to powiew świeżości – materiał był melodyjny i euforyczny, ale też lekki i nieagresywny.

Kolejną produkcją podnoszącą poprzeczk było „If We Ever” z 2007 roku – taneczny materiał, w którym Lincoln wraca do klasycznych hymnów junglistów, z Diane Charlemagne, doświadczonym wokalistą w produkcjach drum & bass. Utwór pochodzii z albumu „Tough Guys Don’t Dance”, gdzie znalazł się też inny hit – „Kiss Kiss Bang Bang”.

Kolejnym, jednym z najnowszych sukcesów była współpraca z Underworld. High Contrast niedawno współpracował również z DJ-em Freshem i Dizzee Rascal przy singlu „How Love Begins”. Jak sam twierdzi, nie lubi nakładać na siiebie ograniczeń. Chce podążać za swoją muzyką wszędzie tam, dokąd go to zaprowadzi – czy to eksperymentalnie, czy też popowo.

W Płocku usłyszymy High Contrasta w specjalnej odsłonie, bowiem wystąpi na scenie z kilkusobowym zespołem.

Urodzony w Paryżu Shlømo jest obecnie jedną z najbardziej liczących się postaci francuskiej sceny techno. Wymiary muzyki elektronicznej odkrywa od 2005 roku, a zainteresowanie tymi brzmieniami zawdzięcza wpływom m.in. wytwórni Warp oraz twórczości Aphex Twina i Boards of Canada. Kilka lat później, poznawał scenę również od strony imprez, a jego entuzjazm i inspiracje muzyką Sandwell District skłoniły go do zakupu pierwszych maszyn do rozpoczęcia produkcji.

W 2013 roku powstała współzarządzana przez niego wytwórnia Taapion Records, gdzie wydał swoją pierwszą EP-kę: Harvest, która została bardzo dobrze przyjęta przez publiczność. Muzyka Francuza to skrzyżowanie nurtów techno, eksperymentalnej elektroniki i oryginalnych ścieżek dźwiękowych do filmów. Warto wspomnieć, że jego muzyka jest doceniana przez takie postaci, jak Norman Nodge, Inigo Kennedy, Donato Dozzy i Antigone. Jako performer, Shlømo od kilku lat poświęca się występom live, które prezentował już m.in. podczas Amsterdam Dance Event, w Berghain czy na festiwalach Exit i Weather.

Hadone to także producent z Francji, który – jak twierdzi – cały czas stara się dopracowywać swoje brzmienie zarówno w studiu, jak i podczas występów na żywo.

Jego styl to połączenie wpływów nowoczesnego techno i brzmień surowej elektroniki z lat 90-tych co w efekcie powoduje, że jest jednym z najciekawszych producentów w swojej niszy.