Mathame to projekt, za którym stoją bracia Amedeo i Matteo Giovanelli. Ich muzyczna droga rozpoczęła się w 2013 roku, kiedy mieszkali w lesie na zboczach Etny i pracowali nad swoim unikalnym brzmieniem.

Interesowali się i inspirowali różnymi muzycznymi biegunami: od pirackich rozgłośni radiowych, po hip-hop, pop i brzmienia taneczne.

Mathame opublikowali swoje pierwsze wydawnictwo w wytwórni Bastaard w 2015 roku. Następnie, dwa lata póżniej wydali EP-kę dla Souvenir, aż wreszcie w 2018 r. światło dzienne ujrzał przełomowy materiał w wytwórni w Afterlife, czyli „Nothing Around Us” i „Fade Into You”, które odniosły międzynarodowy sukces. Od tego momentu ich kariera nabrała rozpędu – występy duetu można regularnie usłyszeć na całym świecie.

Paula Temple

Od ponad 15 lat Paula Temple podąża własną unikalną ścieżką muzyczną. Specjalizuje się w głośnym, fantasmagorycznym brzmieniu techno, gdzie każda chwila ciszy wydaje się ogłuszająca. Tak odświeżająca muzyka wysokonapięciowa sprawiła, że Paula znalazła się w czołówce dzisiejszej sceny techno.

R&S Records wydała EP-kę „Colonized” w 2013 roku, EP-kę „Deathvox” w 2014 roku i jej remiksy dla The Prodigy w 2015 roku. Utwór ‚Deathvox’ jest uważany za jeden z najbardziej oryginalnych wkładów do współczesnego techno. Jej najbardziej znany utwór „Gegen” pozostaje hymnem na festiwalach na całym świecie i został zainspirowany przez społeczność queer w Berlinie. „Kontakt” z jej EP-ki „The Speck of The Future” ukazał się w wytwórni Jeffa Millsa, a „Oscillate” ukazało się w 50weapons, czyli labelu Modeselektor

Paula Temple zremiksowała awangardowo-elektroniczne zespoły, takie jak The Knife, Peaches, Perera Elsewhere i Planningtorock. W 2015 roku rozpoczęła unikalną serię współpracy o nazwie Decon/Recon w wytwórni Noise Manifesto, współpracując z kilkoma artystami – wśród nich bylii m.in.  rRoxymore, Aisha Devi, SØS Gunver Ryberg i Oni Ayhun. W latach 2016-2017 współprodukowała z Karin Dreijer na nowym albumie Fever Ray „Plunge”, który w 2018 roku zdobył szwedzką nagrodę Grammy dla producenta roku.

Paula występowała na takich wydarzeniach, jak Movement Detroit, Pitch Australia, Mutek Mexico, Katharsis Amsterdam, a także regularnie grywa w klubach w Berlinie – mowa tu o Tresor, About Blank, Gegen, Berghain i nieistniejącym już Stattbad.

SNTS

Zamaskowany producent muzyki techno, który zadebiutowal pod koniec 2012 r. i skupił się na winylu. Jest autorem dwóch trylogii płytowych, Chapters and Scenes, wydanych przez jego własną wytwórnię o nazwie SNTS, a ponadto jego materiał znalazł się w katalogach Horizontal Ground i Edit Select Records.

High Contrast to czołowy artysta sceny od kilkunastu lat. Był odpowiedzialny za muzykę na ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich 2012; współpracował z wieloma gwiazdami – od Underworld po DJ-a Fresha; grał na setkach festiwal; nagrał ponadczasowy mix Fabriclive i jest jednym z najbardziej wziętych remikserów w muzyce tancznej, co udowodnił przerabiając utwory od takich artystów, jak Adele, Duke Dumont, White Stripes, Kanye West i London Grammar.

Dorastał w Penarth, gdzie wciąż mieszka. Jest synem Paula ‚Legsa’ Barretta, niegdyś czołowego walijskiego promotora/agenta rock and rollowych artystów i człowieka, który odkrył Shakin’ Stevensa.

Historia Lincolna łączy się z filmem. Był ciężko chorym dzieckiem, z kaszlem i wieloma innymi dolegliwościami. Spędzał czas oglądając stare horrory, zrobił nawet film o zombie w wieku 10 lat z udziałem swojego ojca. Jego pierwsze muzyczne przygody wydarzyły się gdy był nastolatkiem i pełnił rolę MC dla punkowo-metalowego zespołu o nazwie 187. Próbował nawet swoich sił na imprezach MCing drum & bass, ale okazało się, że to nie była jego mocna strona. Zajmował się zarówno hip hopem, jak i brzmieniami drum & bass, a remiks DJ-a Zinca dla The Fugees jest utworem, który ma na niego wpływ do dziś.

Tuż przed ukończeniem studiów, Lincoln podpisał swój pierwszy kontrakt płytowy z Hospital Records, poświęcił się muzycei i „odłożył na półkę filmową”. Kolejne lata były wirem globalnych podróży, które ugruntowały jego wysoką pozycję na scenie. Return of Forever” z debiutanckiego albumu ‚True Colours’ z 2002 roku był przełomowym utworem, granym przez największe gwiazdy połamanych brzmiień – od Fabio, Hype’a po Andy’ego C. Był to powiew świeżości – materiał był melodyjny i euforyczny, ale też lekki i nieagresywny.

Kolejną produkcją podnoszącą poprzeczk było „If We Ever” z 2007 roku – taneczny materiał, w którym Lincoln wraca do klasycznych hymnów junglistów, z Diane Charlemagne, doświadczonym wokalistą w produkcjach drum & bass. Utwór pochodzii z albumu „Tough Guys Don’t Dance”, gdzie znalazł się też inny hit – „Kiss Kiss Bang Bang”.

Kolejnym, jednym z najnowszych sukcesów była współpraca z Underworld. High Contrast niedawno współpracował również z DJ-em Freshem i Dizzee Rascal przy singlu „How Love Begins”. Jak sam twierdzi, nie lubi nakładać na siiebie ograniczeń. Chce podążać za swoją muzyką wszędzie tam, dokąd go to zaprowadzi – czy to eksperymentalnie, czy też popowo.

W Płocku usłyszymy High Contrasta w specjalnej odsłonie, bowiem wystąpi na scenie ze specjalnym projektem The High Contrast Band.